Sabahları tırmalayan kısık bir ses
duvarlarda.
Dokunup ağlatıyorum yaşlanıp yaşlanıp acı evinde
Söylentilerin arasına doldurulmuş yalnızlık.
Dolmakalemlerle not ediliyor beyaz saflarımız.
Duvarlar ıslak,çatlak bir ırmak akıyor yeşil yosunların
üzerinden.
Üzerinde örümcek ağları.
Kurtarılamadı geceli gündüzlü sade yalnızlık
horlamalarından.
Ama kime ne?
Cep delik sadece bir kefenlik.
İbrahim AslıKayıt Tarihi : 15.10.2004 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!