Acının Coğrafyası

Toprak, çamur bir bebek gibi şekil verildi
Biz seni ellerimizle yoğururuz sanırdım.
Sen, yeşil zeytin dalı;
Çıkarıldın ekildin rahme yol aldın.

Düşüncelerimin kapılarını açtım,
Sarhoş bir çiçek kokusu gibi yayıldın.
Yüzyıllardır seni bekleyen,
Bir adanın kıyısına vardın.

Sonra zaman;
Sessizce çekildi.
Kızıl bir güneşin önünde,
Çırılçıplak, yalnız, kaçak.

İstediğin kadar kemah ve rezil ol.
Benim ellerimde yeniden can bulacaksın...