Acılarım Dermandan Korkuyor

Solan yapraklarıma su vermiyor, dal kırılmış;
düşen kalkmaz, bu öyle bir vurgun ah yüreğim!
Kara bir bulut sarmış üstümü yer yerinde durmuyor.
Vuran vurmuş, alan kaçmış her şeyi ömrümden;
bir daha yanaşmaz yüzüm, yüzlerden korkuyor.

Karanlığa sorulmaz gölgeler, can çekilmiş;
fitili yanmayan lambalar gibisin öl yüreğim!
Seni bir zelal almış nefretin dibinde göz görmüyor.
Her gelen bir düğüm, bir eza atmış! İyileşmez;
şifasız yaralarım, acılarım dermandan korkuyor.