İçimizi yaktı Paris’te bir hüzün sabahı.
An geldi! Seni de uğurladık.
Annelerimizin süpürürken,
Saçlarından yıldızları…
Öfken içene oldu hep, kızıl kanımızı.
Sömüreneydi emeğimizi, sevdalarımızı.
Ayırana kadar bir Kasım sabahı,
Özgür olsun dedin: Ülkemin şafağı…
Umutla beklerken Güneşli yarınları.
Beklemediğimiz an,
Bir fırtınaydı.
Seni aramızdan savuran…
Gidişinin birinci yılındayız gözüm.
Kefenin cebi yok yüreğine sevgiler oldu düğüm.
Dosta düşmana karşı, ağıtlar bize yakışmaz.
Haydi halaya duralım, zılgıt çalalım bugün…
“Ahmet Kaya’nın aramızdan ayrılışının 1.yılı anısına.”
Şahabettin MertKayıt Tarihi : 10.5.2006 23:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Saygılarımla.
Tebrikler. Tam Puan + Ant.
Sevgi ve selamlar...
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (8)