Acılar vurur bizi ansızın

acılar vurur bizi ansızın
sebepsiz tükenişler akşamında
yorgundur dağlarımız üstelik karlı
düşer omuzlarımız dizlerimiz çöker
çorak kurak kavruk ovalara
batılar vahşileşir miskinleşir iyice doğular
ortası yoktur yönlerin
ömrümüz ifrat ve tefrit
ve de tefriktir dostluk dediğimiz
kollanmıştır perişan düşüşümüz kemliklere
ilik bile deva olmaz
kanserli ilişkilere

acılar vurur bizi ansızın...