ACILAR SEL GİBİ
Gül/dün ezel gibi
Koptun dalımdan budağımdan,
Düştün el gibi
Dağımdan taşımdan
Kırıldım bedel gibi
Ciğerimden kaburgamdan..
Tutundun bel gibi
Başka gönüller dergahına
Vuruldum ecel gibi
Sustum ocağımda otağımda,
Savruldum yel gibi..
Bir ömür seni tanıdım.
hep kırıldım
Ne kol kaldı ne kanadım
Bir kendimi, bir kendimi tanıyamadım
Kanadım, hep kan-adım..
Aktı ırmağında suyunda
Aktı acılarım utancından sel gibi...
9 Kasım 2014
Erdal KaradağKayıt Tarihi : 27.3.2018 03:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!