Uçurumun kenarına,
İğreti bir yuva yaptım.
Seyre daldım kederleri
Keyfimi içine attım.
Koptu kopacağı kadar,
İçimdeki fırtınalar,
Çekip aldı dört bir koldan,
Batacağım kadar battım.
Her şey sanki bir düş gibi,
Sakın uyarmayın beni,
Her denizin sahili var,
Ben sert kayalara çarptım.
Canda canmış yârin hası,
Aşığın maşuk sarması,
TÜRKYILMAZ’ım düşte yine,
Belli ki açıkta yattım.
02.11.2008 / ANTALYA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 3.12.2008 11:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!