ÖLÜM VE ACI
İki ölüm şiiri yazdım, hatta üç. Sınavda görevliydim. Sıkıntıdan şiirler yazdım. Behey ölüm, Şaban abi bana bunu yapmayacaktın şiirleri onlardandır. Ölümlerin işaretiymiş. Art arda iki ölüm acısı yaşadım. İkisi de genç ölümler. İkisi de hayatlarının baharında.
Birincisi en acı ölümdü. İntihar. Askerlik dönüşü bunalıma düşen çocuk, bunalımdan çıkamıyor. Doktora gidiyor, hap kullanıyor, ama kifayet etmiyor.
İkincisi öz yeğenim. O da askerlik dönüşü. Yine askerlik stresi. Ama bu kez şofben kazası. İntihardan şüphelendik ama değildi. Art arda iki ölüm şok etkisi yarattı bizde.
İzmir’e gidip onu aldık. Ağladım intihar olmadığını öğrenince. Bir sekine geldi çöktü üzerime.
..
Buluşamadım yaz ile,
Dualar ettim saz ile,
Duyulmayan avaz ile,
Ne acı şarkılar çıktı...
Acı işledi özüme,
Ağıtlar düştü sözüme,
..
Duygularım yoğun sınır tanımaz
Bitmiyor çilesi acı gurbetin
Başladım yazmaya kalem onamaz
Bitmiyor çilesi acı gurbetin
Buğulu gözlerden yaşlar boşalır
Sözler düğümlenir diller dolaşır
..
Ahını çektiğim duysan sesimi
Yeter çektirdiğin bitsin bu acı
Acılar için de al nefesimi
Yeter çektirdiğin bitsin bu acı
***
Yalın bu sevgimi yok sayamazsın
Gözün yaşı kurur ağlayamazsın
..
Dostlarım,
Aslında hiç önemli olmayan bir dert yüzünden,
Güzel bir şiir okuyup hüngür hüngür ağlamak gibidir;
Sizden ayrıldığım ilk gün.
Bir serseri gibi görünen bir şairin;
Köpeğine gereğinden fazla değer vermesi,
Ona şiir yazması,
..
Diyorsun ki hak etmedik bunları,
Neylersin sevdiğim, bu hayat acı…
İçine atsan da, gözyaşlarını,
Ağlarsın sevdiğim, bu hayat acı…
Her aşkın sonunda, bir ayrılık var,
İnkâr edemeyiz, bizde yandık yar,
..
Kendi öz vatanımdan ayrı kaldım,
Ömrümü yedi gitti acı gurbet.
Hasretinden bende payımı aldım.
Ömrümü yedi gitti acı gurbet.
Ahh edipte taşlar bastım bağrıma,
Kimse yetişmedi benim çağrıma,
..
Anlamak ne acı!
Bir anda,herşeyi
Ağlamak ne acı!
Bir anda,herşey için
Bensiz yaşanılan mevsimlerde
Bana ait tembelliği
Ödünç vererek
..
Yinede gül açıyor benim hüzün bağlarım
Kara bulutlar yüklü soguk karlı dağlarım
Sabır ipi verildi şimdi dokur ağlarım
Sil gözümden yaşımı acı nolur halime
Sabrın sonu selamet dedim seni bekledim
Ben zaten yaralıyım birde zulüm ekledim
..
SANMAKİ UNUTTU ACI İÇİNDE
09.12.1981 Çarşamba
Bende düştüm karlı dağlar ardına
Sanmaki unuttu acı içinde
Durmadan mektup saldım yar sana
..
Artık isyan eder oldum,
Kadere talihe nedendir bilmem,
Neden hep ben açı çekiyorum,
Benim alnıma acı çekmek mi yazılmış,
Bir dostum vardı çok eskiden,
Dertleşir gülerdik beraberken,
..
Her yer zifiri karanlıkla doldu sensiz,
Yüreğim acı ile ağladı sessiz sessiz,
Hicranım alev aldı, sense habersiz,
Acı çeken benim hem de bedelsiz...
Geceler, günler geçmek bilmez sensiz,
Zaman hapsetmiş beni içine amansız,
..
Her felç yüreğime inmişcesine.
Her ateş kalbime binmişcesine.
Kara gün gönlüme sinmişcesine.
Sensiz tüm yüreğim acı içinde.
Depremler dünyamı yıkmışcasına.
Dünyamda isyanlar çıkmışcasına.
..
Tatmıyor insanlık rahat bir ölüm
Aç susuz kalıp da ölmek ne acı!
Bir yanda refah var, bir yanda zulüm
Bu dertli dünyada gülmek ne acı!
Şaşkınlık, taşkınlık, büyük karmaşa
Karanlık fitneler, kavga, kargaşa
..
Acı...Vücudunuzdaki hücrelerin tümü sızlar gibi yaşanan acı. Kendisinden başka her şeyin geride kaldığı, dünyayı silikleştiren bencil duygu. Fiziksel kayıplarda oluşandan değil, içimizdeki boranların fışkırdığı kaynaklardan doğan acılardan söz edeceğim size. İşte bu söz beynimin içinde dans ediyor şimdi. Bir sözlükte esir kalmış da, sırlarını çözecek kâşifi beklermiş gibi düşünüyorum acıyı birden.
Yeni bir bakış, farklı bir pencere, garip bir tılsım yakalarız birisinde. Tanışılmış bu yeni olgu bizi içine alır. Bir yandan kendi birikimlerimizle de şekillendiği için, yeni olmasına rağmen bilindik yanlar barındırır. O yüzden yabancılamayız da tadında gezerken. İçimizdeki hayal gücü ona renkli elbiseler giydirip binbir şekle büründürür, her bulduğu boyayı ona sürer. Hayatın sunduğu cümlelerde yeni anlamlarla boyutlandırır, boy attırırız. Yeşertiriz körpe sürgünlerde emek akıtıp. Çok da mutluyuzdur hatta. Yeni yüzüyle yoğun tatlar sunar bize hayat, o kılıkta.
Birden bir şey oluverir ama. Önemli değildir kendi başına. Öylesine oluşuvermiş küçücük bir şeydir belki de. Ancak her şey anlam değiştirir sonrasında. O minik ayrıntı kendi masalımızda tek başına gezindiğimizi yüzümüze çarpıverir. Bütün taşlar yerinden oynar birden. Anılar bu yeni şekle göre yorumlanıp yeniden yazılır hafızada. Aslında biliriz, kaybettiğimizi sandığımız şeyi biz unutmadıkça hiç kimse oradan alamaz ama yine de kazançlı değil ezik çıktığımız sonucuna varırız bu olgudan.
İşte bu duruma eşlik ederek gelen acı, başka bir lezzet taşır bünyesinde. Fırtınadaki sakinliği ve geçmişteki tanrıları göğüsler. Unutup eksilmekle, hatırlayıp yırtılmak arasında seçim yapma noktasına getirir bizi. Ondan kurtulmak için debeleniriz. Çoğu zaman çözemeyiz sözcüğü. Başka bir şey de aklımıza gelmez. Biz de işin kolayına kaçarız çoğu kez. Acıyı sözlükteki yerine geri gönderip, maskeleri tekrar çıkarırız dolaptan; yeni acılar giyinebilmek için.
..
kaç sayfa çevirdin bulutlarında
acı yüreğinde gitmez miydi hiç
boyunun boyunda boyutlarında
acı yüreğinde bitmez miydi hiç
sustu çağrısında komşuya dili
isyan duruşundan kestirir yeli
..
Viraneye dönmüş baykuşlar konmuş
Bir acı yel esmiş köyüm üstüne
Evleri yıkılmış ocaklar sönmüş
Bir acı yel esmiş köyüm üstüne
Silinmiş yüzleri eski dostların
Kaybolmuş izleri bütün yolların
..
Kötü günler yaşamış;
Acı görmüş.
Ameliyattan sonra
Çok acı çekti.
Bu söz ona
Çok acı geldi.
Acı patlıcanı
..
Acı şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden acı ile ilgili şiirler ve sözleri
Bir çocuk bakarken miskin ve bitkin
Bin parçaya bölünür dünya gözümde
Bakıp geçivermek başka bir acı…
Toprak nasıl kayarsa yerinden
Taş nasıl düşerse yüksekten
Yaprak nasıl koparsa dalından
..
(Deneme )
Bırakıp gitmek çözüm olsaydı gidenlerin hepsi ihya olurdu.Oysa ne gidenler kaybolup gitti bu coğrafyada,ne kalanların gönlündeki fırtınalar dindi.Özlemler,hasretler ve acı dolu günler bir birini kovaladı .Gözyaşları akıp gitti öylece.Gitmek kimsenin işine yaramadı.
Düşünüyorum da ,gitmene sebep olacak ne yaptım diye.İnanki aklıma bir sebep gelmedi.Hani hep derdin ya “ sen de akıl olsaydı..” diye.Doğru söylüyorsun,bende akıl olsaydı ben bu durumlara düşecek adam olur muydum ? Hiç bu kadar avaz avaz haykırır mıydım ? Kendime yaptım ne yaptıysam.Sevdim,hem de çok sevdim.Sensiz geçen saniyelere tahammülüm yokken,şimdi büsbütün yoksun.Burnumun direği sızlıyor,içim kan ağlıyor.Kendi gölgem bile bana ar geliyor.Ne yaşadığım günler umurumda,ne geçen günler heybemde bir yer işgal ediyor.Bir avuç pişmanlığım olsun isterdim.Sevdiğime,bu kadar bağlandığıma,bu kadar yandığıma pişman olmayı ne kadar çok isterdim.Ama yok,yok işte.Seni seviyorum ve ömrümün sonuna kadar da sevmeye devam edeceğim.Gönlümde sana ayırdığım yerini hiç kimseye vermeyeceğim.Sen benim başımın tacı,yüreğimin tek sahibisin.Bırakıp gitmekle sadece hayatımda olmayacaksın.Ama büsbütün benimsin zaten.Sana dokunamasam da,kokunu alamasam da,başını göğsüme yaslayıp uyumasan da benimsin.Her anım,her saniyem seninle dolu.Belki karşıma çıkmasaydın sevmenin bu kadar güzel olduğunu bilmeyecektim.Romanlarda okurdum sevenin acı çektiğini,sevilenin acı verdiğini.Her acıya rağmen sevmekten vazgeçmeyenlerin budala olduğunu düşünürdüm.Romandır işte deyip,sonunu merak ederdim.Daha yarıya gelmeden sevilenin bir hiç uğruna sevenini yok saydığını okudukça,içimden nefret beslerdim ve isterdim ki romanın sonunda sevilen sevene gelsin,bütün pişmanlığıyla kapıya dayansın.Ama hiç böyle bitmedi okuduğum romanlar.Seven her zaman acı içinde kaldı ve sevilen hayatını bir başkasıyla yaşadı.
Sonumuz böyle olur mu bilmiyorum,ancak eğer böyle olursa da sana kırılmam.Sen mutlu olursan bana yetiyor zaten.Hem gayem seni mutlu etmek değil miydi ? Mutluluğu beraber yaşamak elbette tek arzumdur ama,eğer benimle mutlu olamayacaksan ben buna alınmam.Ben,seninle hiç karşılaşma ihtimalimin olmamasına rağmen sevdim.Yıllardır geleceğin günü bekliyorum,hiç gelmeyeceğini bile bile.Galiba hayatımın en acı tarafı da bu.Beni sevdiğini biliyorum,ya da ben öyle zannediyorum.Yoksa ne diye bunca senedir benimle zaman kaybı yaşayasın ki ? Gecelerin büyük bir kısmını bana ayırdın,benimle yazıştın.Gün oldu beraber güldük,gün oldu beraber ağladık.Gün oldu,her ikimiz de ağlamamıza rağmen bunu bir birimizden sakladık.Yani her ikimiz de gayet güzel yalan söylüyorduk.Bir birimize inanmamamıza rağmen ,bunu hep yaptık.Şimdi ne alemdesin,nasılsın bilmiyorum.Keşke bir haberin gelse de, nasıl olduğunu bilsem dünyalar benim olurdu. Benim seni merak ettiğimi biliyorsun,uykuyu gözlerime haram kıldığımı da..Buna rağmen bana yokluğunun acısını yaşatıyorsun ya, aklım almıyor.Keşke çıkıp sevmediğini söylesen belki bu kadar acı duymazdım.Kim bilir ,belki de gerçekten de sevmiyorsundur.Aklım gidip geliyor.Gel gitler arasında nefes almak zordur be gülüm.Hangi kitapta yazar, seveni böyle acı içinde bırakmak ? Yarım bırakmak,yaralamak,yârdan atmak.Kör kuyularda can çekişen bir esir gibiyim şimdi.Hangi yana tutunsam elimde kalıyor.Hani kıyıya yanaşsam limansız kalıyor.Benim senden başka düşüncem yok.
Bütün iklimlerden uzak bir mevsimsin gözlerimde.Yıldızsız gecelerde içim kan ağlaya ağlaya sabahlıyorum.Sen,kokusunu bilmediğim bir çiçek,uzanıp tutamadığım bir ömürsün.Güz rüzgârlarında yaktım gurbet türkülerini,her kese aykırıydım,sana tutsak.Sevmenin bu kadar suç olduğunu bilmezdim ....
..
Kac zamandir ozlem hasret duyarim
Gonul kapisini acmaya geldim
Ister sevgilim ol Ister sen dost kal
Bir aci kahveni icmeye geldim
Yine senli benli muhabbet edip
Siirler okuyup sarki soyleyip
..
Düşlerim beni yoruyor rabbim. Sessiz bir gecede düşlerimi sana emanet etmenin teslimiyeti içinde yüreğime sonbahar dolduruyorum. Yeni bir başlangıç olması gerekirken her ilkbahar, neden güzleri yaşıyor gönlüm? Sevinçlerimin hüzne dönüştüğü bu mevsimin adı ne? Hüzün neden sevinç oldu? Ayrılıklar neden üzmüyor artık beni? Bu acımasız fikirler ne zaman girdi aklıma?
Bu puslu yüz bana mı ait rabbim? Her doğum günümde nefes nefese aynanın karşısına geçiyorum ve her yıl daha silik buluyorum yüzümü. Gözlerim acı acı gülümserken kaybolanlara, ellerimden sonsuzluk tutuyor. Yenilginin kekremsi tadını hücrelerime çekmeye hazırlanırken, cenneti hayal ediyorum. Ve ömrümün yalanlığını, aşkın tek gerçek olduğunu daha iyi anlıyorum...
Dün bir şarkı duydum, kalbim acıdı! Neden rabbim? Çehremi aydınlatan nurundan istiyorum şimdi. Ellerim sana açılırken gönlüm hep başka alemlerin türküsünü söyledi. Her şeye senin adınla başlarken, dilimden adın düşmezken, kalbim nurundan mahrum kaldı. Affet...
Şimdi yeni umutlarla, yine senin adınla, yeniden başlıyorum! Biliyorum ki sen, yeniden başlayanların yardımcısısın. Niyetimi yoluna adıyorum rabbim. Hayallerimden sımsıkı tut, bırakma beni hiçliğin karanlık girdaplarına...
..
Başlangıç çok iyi olur
Sonra dostluk kurulur
Zamanla gönül yorulur
Acı biber gibi sevda
Evlilikten konuşulur
Hep sık sıkta buluşulur
..
