Acı'm... Şiiri - Rabia Filiz Aydın

Yanında olmak,varlığımı hissettirmek
ßen ßurdayım diyebilmek,
o çıkamadığın karanlıklarında bir umut,
aclığına susuzluğunda bir lokma olabilmek...
Yarınların olabilmek,
belkide ıslak gözlerinde başını yaslayacağın bir omuz olabilmek..
Uzaklaş git benden dmedin ama sözlerin git diyordu,
onca çaba niyeydi be sevgili?
senin istediğin kadar vefalı bi köle olamadım mı?
Ama gel gör ki; O hep şikayet ettiğin köleyi azad zamanı geldi...
Şimdilerde her sevdalı gönlü,sana benzetiyorum,
El ele gezenlerde gülümseyip iç çekiyorum..
Sonra diyorum ki,neden? ßiz böle olmayacaktık..
Çunkü; biz el olamazdık,çunku biz onca hiçliği butunlemiş (BİZ) etmiştik..
Birgun çıkıp gel uzaklardan,benim can yaramı sar,son kez dünya gözüyle göreyim,
Seni gözlerim sevdi,gözlerini sevdi.
ßırakta sevdiği gibi onlar veda etsinler..
sendeki pişmanlıklar biliyorum hep olacak,belkide çok özliceksin beni
Sağda solda hiç ummadığın anda hep bişekilde çıkıcam karşına.
Biri vardı deliydi doluydu konuştummu susmaz öfkelenince kaçardı
kim bilir nerde kiminle dicek gözlerin dolacak..
Çunki ben seni hep yaşayacağım..
Hayatıma öyle yada boyle bir erkek daha girerse,emin ol o ewleniceğim erkek olucak...
Ruhumu gönlümü kaptırmayacağım artık sele çamura batağa...
Artık çok da sevmicem,Vurmucam pervasızca sevdanın dibine
Özlemicem delicesine,artık kimse içinde ağlamıcam,
kimsenin kokusunuda içime cekerken Bu benim! demicem.
Kısaca çok sevmicem..Yanılgımsın Yandığımsın...
Tekrarını yaşayamıcağımız bir rüyaydı uyandık vebiz ÖLDÜK...
ßitti gitti..