Acı bir kahve niyetine

Hep acının mı şiirini yazacağım ?
Yüreğimde kanayan bir yara mı hep olacak?
Kalemim kırmızı mürekkepten mi olacak?

Şiirlerim arabesk değil ama arabeske beste mi olacak?
Hiç gül , bülbül, Beyoğlu, Bebek, Lale Devri
Olmayacak mı?
Mutlu bir çocuk , başında babası olmayacak mı?
Her yerde bahar ,kelebek böcek olmayacak mı?
Bunları Nedim'e ,Hilal' e bıraktım.
Yaşayanlar şiirini yazsın ,farazidir bana

Bir çocuk ağlarken bunu mutluluktan
Bir kadın ağıt yakarken sesini duymamak
Bir baba eve ekmek getirmedi diye
Haftalarca eve gelmeyişinî görmezden
Gelemem
Bıraktım şarkı yazmayı, Lale Devri' çocuklarına bıraktım
Bülbülü, köşkleri, sarayları kula kul olanlara bıraktım
Üç maymunu oynayıp,ayı gibi raks etmeyi
Sizlere bıraktım ,sanatçı ,yazar ,şairler
Sarayda bir Lale olmayı seçenler

Kendine bak ,rahat et diyorsunuz
bunu diyerek bana hakaret ediyorsunuz
Kalbime bir hançer saplanmış
Bırak orada kalsın diyorsunuz

Hiçbir şey olmamış gibi davran diyorsunuz
Hep acının mı şiirini yazacaksın?
Umudun hiç mi yok diyorsunuz?
Umudum hiçbir zaman yok olmadı ki
Sadece olandan haberiniz yok

Elbet bir gün elbet mevsim döner
Bahar da gelir gül de bülbül de
Solan bahçeler,güller , bülbüller
İçimi yakıyor, çünkü onlar gelmeyecek

İklimde acı,hakim , yoksulluk
Birilerinin ocağı tütsün diye
Birileri yanmalı bir odun gibi
Yandıkça birileri mutlu ,yalancı bahar yaşar
Gözü kapatıp ,olan olduğuyla oluyor,
Kayıtsız kalamıyorum, hep acının mı
Şiirini yazacağım...

Mutluluğu yaşatın, şiirine ihtiyaç olmaz
Şiir gibi yaşayın , şair gibi düşünün

Tüm mesele bu değil mi zaten?
Acı , yaşayanla kalıyor
Acıyı yaşayan da acıyı çekeni de
Unutmuş gibi gözüküyor

.....

........