Acı Hanesi Şiiri - Talih Çendek

bir akşam üstü yol kenarı acı hanesinde demleyip içimi.
hoyrat bir türküye emanet ettim içimden geçeni...
ne çok tenha, ne çok kalabalık...
ne oturacak bir yer, nede ayakta kalan bireyleri yok bu meskenin..
kiminin içi içine sığmıyor öfkesi küfrün şehvetinde,
kimin dermanı yok, yerle bir olmuş, keşke yer yarılsa da içine gire bilse..!
bir akşam üstü yol kenarı yaş hanesinde dinleyip içimi..
hırçın bir şiire devrettim ağzıma geleni..
ne çok mendil satan çocuklar var, nede tesellisi verilmeyen bir omuz kalmamış..
herkesin hikayesi bir diğerine benziyor, ama hiç biri diğerine eş değil...
hiç birinin hissi hiç bir şekilde kalleş değil..
hiç bir sırttı arkasından vurmamış,
hiç bir yüzü, yüz üstü bırakmış değil..
hiç birisi diğerine, değerine bakmakla meşgül değil..
Her akşam üstü bu yol kenarı Aşk hanesi hiç bir zaman boş değil..
belki hiç bir zaman hoş da değildi ama..
içinde koru olan bütün ateşler, belki diner, belki söner umudu ile...
mutlaka buralardan geçer...
tabelası cafcaflı değil ya varsın olmasın..
tebaası canlı değil ya olsun varsın..
bırak adı sanı duyulmasın...
nasılsa bilen gelir, gelen bilir şiir sadece şiir değildir..
kelimelerin canı cehenneme..
esas şiir susarak dile gelir..
ve sevgili hak etmiyor olsa bile, sevmek genede sevilir...