Acı Şiiri - Ali Gençay

acı
I-

topuklarım acıyor
yitip giden adımlar ve kaldırımlar
biliyormusun
gece yine Istanbul'dum
daracık sokaklardaydım
Galata 'da sirtaki selseri
Haliç de safahat izleri
köhnelere sinmiş yalnızlıklar
bir kaç göz perde arkalarında
uyumuştu Istanbul'da yaşayanlar
uyanıktı Isatanbul'u yaşayanlar
gündüzüm yok senle
gecem de yaşananlar
hengamesi çoktur büyüğün
büyüklüğün emaresi yalnızlıkları hüzün
bahar mevsimi nasıl kokar
kaldırımlar bilirmisin
ıslandığın da yağmurla

II-
köklerim acıyor
oysa ben bir başak tarlasıyım
köklerim Anadolu bağrında
rüzgarlarla seviştim nisan da
bulutların artığı yağmurlar la
toprak kokuyor yalnızlıklarım
biliyormusun
bu gece Anadolu'ydum
hiç olmadığım kadarıyla
elimde eskiden kalma
kartpostallarda Istanbul
renk kattım sadece bu
kağıt kalınlığında yaşanmamışlığa