Acemi dansçıya öğütler Şiiri - Yorumlar

konuşmayacağım demek için konuşmaya ihtiyaç duyması gibi insanın..
kavanozun ağzı kapatılır, zar içinde sallanır sallanır..

Söze, sese ihtiyaç duymadan nasıl çığlık çlğlığa konuşur, haykırırsa gözler sessiz...
Melodiye, yola,gitmeler/gelmelere de gereksinim duymaz bacaklar, toz kaldırmadan okşar gibi yürürler, koşarlar adım sesi çıkarmadan danslarıyla...
Tüm çelişkileri öyle yalın ve gerçekçi olarak hikayelerle anlatmışsınız ki şiirinizde, ne ölüm korkutuyor insanı ne yaşam gailesi çilesi dertlendiyor normal akışında...
Yüreğiniz var olsun Kaptanım.
Sevgim yüklü saygılarımla.

Sevgili Çeştepe;Etkileyici ve bir o kadar akıcıydı.Kutluyorum kaleminizi.Sevgi ve selamlar.
(-dans; kurşunun boşlukta aldığı yoldur,
namludan çıkınca doğum, yere düştüğünde ölüm olur-)

önce kurşun askerlerim başladı, birbirine kurşun sıkmaya
ama ne ölenler ölüden, ne de öldürenler diriden sayıldılar.
sonra faili meçhul gözlerden boşaldı, gözyaşları akmaya
ama ne yanan bir ağaç söndü ve ne de taştı okyanuslar.

-şimdi hala düşünüyorum, onları da piste ben davet etmiştim.
dans etmeyi bilmediklerini hiç düşünmemiştim…

/bu hikaye böyle uzayıp gider, fondaki melodi sessizlik olur…
bu arada bir ses “bir cemre daha düşmüş yaşamın içine” der,
“görmedim, ben belki dans ediyordum o düşerken” dersin
farkında olmadan, bilmeden, pistin tozlarını yerinden oynatmadan…/


Sayın Cevat,bu hikayeler bırakın uzayıp gitsin,sizden dinlemek çok keyifli..
Tebrik ederim çok..selamlar..

ustalara ait şiirler okumak bambaşka bir tad bırakıyor...
tebriklerimle Cevat hocam. kaleminize yüreğinize sağlık

Duygu yüklü şiirinizi
beğeniyle okudum

/boşluğa bir el ateş edilir…
o an fonda çalmaya başlayınca kuru sıcak, kuru ayaz bir melodi,
organizatör piste davet eder beni ve hiç tanımadığım geleceğimi…
ama ben dans etmesini bilmem ki…/

* * * * *

(-öğrenmen gerek, bilmiyorum deme,
çünkü yaşam, asla sıcak bakmıyor mazeretlere-)

müstakbel sarhoşluğumda ilk yudum, henüz ana sütüyken
yüreğim aşk yangınında yanmamış, ben nasıl tutarım elini.
vapurları, martıları ve İstanbul’u, hele seni tanımamışken,
nasıl yazarım ayaklarına basmadan, hiç yazılmamış şiirleri.

-oysa ağaca sarılmış sarmaşık gibi, sarmak isterim belini.
ama ben dans etmesini bilmem ki…

Yine şiirin hasını okuttunuz...Mükemmeldi, kutlarım üstadım. Yüreğiniz, kaleminiz var olsun...Saygılar...

Sen iki diz iki çeşme ağlıyordun oysa ben henüz yeni dikilmiş bir limon camı altında oturmuş iki göz iki çeşme geleceğimi yazıyordum...

Saygılar Kaleme Yüreğe...

okumayı özlemişim yazdıklarınızda kaybolmayı sevgiler

Usta şairimi ve şiirini yürekten kutlarım.Tebrik ve selamlarımla.