Dağın doruğundan
kaya parçası gibi
koparak,
yuvarlanarak,
hızlanarak,
yüreğe düşmesidir ki aşk,
can paramparça...
Denizden göğe süzülen
buhar zerresi gibi
büyüyerek,
yürüyerek,
gürleyerek,
yüreğe yağmasıdır ki aşk,
beden çırılçıplak...
Kobay olur,
kadavra olur,
paçavra olur,
gelgelelim
acemi bir şiir ile
bütünleşir ki aşk,
ölümsüz bir eser olur...
12 Şubat 2007
Abdulsamet ÇiftçiKayıt Tarihi : 12.2.2007 09:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulsamet Çiftçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/12/acemi-15.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)