‘Aceb mi olsa rûyun nûr-bahş-i sîne-i meh-tâb
Olur hurşîdden pertev-gedâ âyîne-i meh-tâb
Çözince tügme-i sîmînini ol pençe-i hurşîd
Açıldı kufl-i elmâs-i der-i gencîne-i meh-tâb
Ten-i ‘uryânına şeb-zindedâr-i tekye-i ‘aşkun
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta