Domuzun durumunda olabilirdim, dedim,
Bunlar Rab tanımıyor Rab’be havale ettim…
Zaten hep farkındaydım insan zulümlerinin,
Çok tür böyle yok oldu içinde nefretinin…
Aç kalmamak gerekir insan daima insan,
Rab’bini dinlemedi içinde kin ve isyan…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 22.8.2015 00:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!