Ellerin kaldı ıssızlığın içinde kaybolup gider.
Az daha sıcaklığını hissedeyim öyle al.
Kollarıma yürür su can gelir ruhuma, bedenime.
Adım gibi eminim konmasın hiçbir çiçeğe.
İstemem değmesin bir ağaca bile.
Durmuşum durduğumuz yol ortasında.
Yürümem taş, toprak orada beklerim.
Geçer etrafımdan somurtkan dudaklılar.
Elin elimde olsaydı tutardım gelen rüzgârı.
Tenhalık rüzgârı demirler bıraktı elime.
Kenan Gezici 24/08/2025
Kayıt Tarihi : 24.8.2025 01:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!