Ben doğu Anadolu çocuğuyum abi
Sen yoksulluk nedir bilir misin hiç
Hayatında yırtık çorap, yırtık ayakkabı giydin mi
Karlı köy yolunda yürüyerek okuluna gittin mi hiç
Sen sıcak iklimlerin çocuğusun bilemezsin Abi
Hani ellerin üşür nefesinle ısıtırsın
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Mükemmel bir şiir olmuş vallla........
duygu güzel ama yol uzun daha.devam..
Tebrikler ,aci gercekler dile gelmis, selamlar
Bu şiirim, şiirinin altına gider diye düşündüm...
Şiiriniz beni anlatıyor...Tebrikler
Selam ve saygı ile...
Abla
Ayazda kaldı düşlerim.
Üşüyorum be abla..!
Ben bildiğin çocuklardan değilim.
Her gün hayatla dövüşüyorum.
Şu içini ısıtan güneş.
Şu bağrını yakan ateş.
İnan, hiç faydası yok abla.
Bana karanlığı bıraktı eş.
Çiy taneceikleri yağar uykularıma.
Sen aldırma bana abla.
Her gece rüyalarına giren ben değilim.
Ben gülmemki kahkahalarla.
Senin yıldızın hangisi?
Hangisi seni anlatır abla..!
Sen bana bakma.
Ay dedeye bile dargınım ben.
Aşk nasıl bir şey..?
Biraz anlatsana abla..!
Yenilirmi yutulurmu?
Ben hiç tadmadım inan.
Kara sevda dedikleri.
Güzelin çirkine vurulmasımıdır abla..?
Hiç hüküm giymedim bu oyunda.
Benim öyküm yalnızlıklarla dolu.
Feleğin çemberinden geçtim hergün.
Bir gününü çalmadım abla.
Nice yangınlarda yandım.
Bir cana kıymadım asla.
Her kavgada ben öldüm.
Her ölümde yeniden doğdum.
Acılar bana koymaz abla.
En çok ihanetlerde vuruldum.
İşte ben, böyle duruldum abla.
20/7/2005 eryaman-ankara
Cömert Yılmaz
Farkindamisin ikimiz de mutsuzuz
Ama aramizda bir fark var
Ben sükretmeyi biliyorum sen bilmiyorsun
Yoksulluk nedir görmedin ki hiç
Çünkü sen sicak iklimlerin çocugusun.....inan hüzünle kaplandi yüregim bu dramatik anlatimli siirinizle sayin Aydogan! sizi yürekten kutlarim bu siirinizden dolayi...sevgi-saygilarimla...yakup icik almanya
Sn. Zernişan Aydoğan,
Bu şiirinizide yine büyük keyifle okudum.Yüreğinize sağlık. Sizin şahsınızda bütün anadoluları,Kuzeyini,Doğusunu,Güneyini selamlıyor ve bu soğuk günlerde yürekleri sımsıcak olarak kalsın diyorum. Çünki yüreklerinin sıcacık insan sevgisiyle dolu olduğunu biliyorum. Anadolu insanının sevgisi bir bambaşkadır. Şimi sen nerden bileceksin abi, sen sıcak iklimlerin çocuğusun deme sakın. Sevgiyle kalasın arkadaş
Saygılarımla,Temel Duran
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta