Sessiz yürek gitmek isterdim
Yalnız, yitik ve kimsesiz
Kendi tenhasında
..bu uçsuz bucaksız uzam
bu engin boşluk
sıra dağlar
görkemli görünümler
uzayıp giden
bu soluk kesici
uzak duracağım tuzağından;
aşk'ın.
ayiplayan geçmişini bilirim:
bir halkın.
ömür biçtiler bir kere;
geleceğinden söz etmeyin yalvarırım!
Öylece hiç uyanmamaya uyuya kalmayı diledi yaşlı adam. Ama uyanmişti bir
süre tavana sabitlendi bakışları derin, dalgın ve hüzünle. Bir an geceden
kalma yaş damlalarının yanaklarında kuruluğunu fark ederk darlandı içi...
Birakın elinizden
Kağıdı, kelemi
Ne varsa söylemediğinizi
Söyleyeceğim:
Uzaklık yakışmıyor aşk'a
Yakına getireceğim...
zifiri bir karanlıktan
yaşama geldim
henüz açılmıştı gözlerim
yakıcı bir ağlamaktan
yaşamla göz göze geldim
ruhum bir düşün aleminde
'Adam' anadan doğma hüzünlüydü.
Böyle düşünüyordu. Düşüncesinde de içtendi.
Düşünceleri içinde kendini yalnız buluyor bunun acısını çekiyordu.
Yitip giden zamanın dipsiz derinliklerine inmekle kalmayip,
Karanlıklarında kendini boğuyordu.
Tutkularını sınırlayan geçmişin karanlıkları
Sen varsan varım,
Uçar arşa değer kanatlarım.
sen yoksan dibe batarım,
Dünya boşluk ben'se intiharım...
sessizliğin bir adım öncesi
ve sonrası usancı-n
ağır ağır sürükler
bir akşamdan geceye
döşmeyecek adımlarda
sevgisine layik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!