Kardelen kış uykusundan uyandı,
Mevsim kış her taraf kardı.
Etrafında ne arı,,ne bir kelebek,
Nede kendinden başka çiçek vardı.
Cemre bile düşmemişken havaya,
Yine geldi aylardan muharrem,
Söyleyemem derdimi sanki mahrem,
Her yer Kerbela,her taraf kan,
Beni de şehit etti bir müslüman.
Özdemir. Ankara./Mart2003.
Her bahar tazelenir etrafım,
Tazelenmeyi sağlayacağım,
Bir diriliş aradım,
İçimde binbir heyecan,
Sanki hemen saracağım...
Bir sevdiğim var benim..
Gülüşü nergis,
Gözleri nergis,
Boyun büküşü,
Kokusu nergis.
Uzakta kalsan da sen,
Mevlana olmasamda sevgim okadar,
Doldur yüreğine,doldurabildiğin kadar.
Adın dilimde zikrinle dervişim,
Dün gece yine hayalinle seviştim..
seni öpemesemde,
öpecekmiş kadar dudakların yakınımda olsun yeter,
seni koynuma alamasam da,
alacakmışım gibi yakınımda olsan yeter,
senin saçlarını okşayamasamda,
Yalnızlık kuyusunda Yusuf gibiyim,
Sultan olacağım günü beklerim.
Sevgi yönünden kör sevdiklerim,
Şifanız benden, alın gömleğim…
Bir birine açsa vücutlar,
Beyinleri duygular,
Bedenleri yataklar,
Sabaha kadar tırmalar.
Yaşanmayan arzular,
Sırılsıklam tabuttalar.
Arı duru bir yağmur olsam, serince,
Yer yüzüne insem vakti gelince,
Yanık gönüllere yağsam ince ince,
Buharlaşıp göğe çıksam kirlenince.
Şebnem olsam gonca gülü öpünce,
Buğulanmış gözlerle,dalmış derinlere,
Kimbilir ne derdi var,kaderiyle.
Doğarken yalnız bir yıldızsın,
İçinten volkan,dıştan yaldızsın...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!