Abdurrahman Bey, derler şahsımıza saygılı,
Israrla davet etti neredeyse zorladı…
Evvelden beri saygı sevgi göstermekteydi,
Samimi hâlleriyle ayağımıza geldi…
Biz alışkın değildik gelmeyeceğim, dedim,
Hem evde çok meşgulüm başıboş da değilim…
Yemek yedirecekmiş, ailesi yanında,
Altında bir kamyon var, işimizden almakta…
Gerçek temiz insanlar bilinen kişilerden,
Şahsım kabul etmedi, gelmedi içimizden…
Davetlere gitmedik evden de ayrılmadık,
Tatil dersen yapmadık inzivada yaşadık…
Kabayız, görgüsüzüz, laf dahi konuşamam,
Konuştukça batarız, batarsam kurtulamam…
(2014)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 31.1.2015 00:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/31/abdurrahman-bey-komsumdur-davet-etmisti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!