Mikdat bal’ın “sorum bu”
Şiirine cevaben
Ustasından ne gördük çıraktan görelim
Demezler halkın malı sahibine verelim
Varmısınız hesabını hep beraber dürelim
hep mabetler içinde aranır oldun
dünya aleminde bilmece oldun
hak diyen kulunun gönlüne doldun
seni bulan aşığın kalemi bol olur
gönülden gönüle mustakim olur
Eski bir gazete parçası geçti elime
Her sayfasını okudum kelime -kelime
Şiirler sayfasında hüzün çöktü çileme
Şiirin altında adın,şiirinde sitem vardı
Seveni bıraktın diye sitemin büyüktü
izmir'im güzel şehir
akıyor içinden nehir
fabrikadan çıkan zehir
temizlendi izmir'im
kuru çay islah oldu
Bir gün
Ola ki bir gün nar çiçeğim
Seninle olma şerefine nail olabilirsem,
“Çök dizlerimin önüne”de
çökerim,
ya elime bir silah ver,
tutacak el bulamaz da kalırsan el'siz
hatırada,hayallerde olursan ben'siz
ne içkisiz oluyor be zuhal,ne de sen'siz
derdin ya hep bana,içkilerde bul beni
içiyorum ama yalnızlığımı azdırıyor
Bir hayat edindim yalan dünyada
Ömrümce yüzümü güldürdüğü yalan
Kahkahalar atarken yerli yersiz
Gülerken can alıp öldürdüğü yalan
Kendisi boşlukta ya beni de sürükledi
sen bana gel deseydin eğer
dağları düm düz eder aşardım
sensiz bir damla su isem çöl'de
seninle,okyanus olur taşardım
seni arz'ın merkezinde deseler
evren-evren dolaşırken
kul olmaya alışırken
zerrelere karışırken
kanıma alkolü soktum
el eçtığımda iner iken
çam ağacı gibisin
maaşallah! ! !
gövdesi gibi kerestelik,
tahtası gibi kullanışlı,
ve kokulu,
çırası gibi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!