Abdullah Özen Şiirleri - Şair Abdullah Özen

Abdullah Özen



Yüksek kayalardan dökülür suyu
Düştüğü yerde açar; Derince kuyu
Coşarsa durulmaz önünde kötüdür huyu
Doğanın aranan güzelliği çağlayan

Devamını Oku
Abdullah Özen

Cavidan kız duruyor
Sanki donunu sallıyor
Dedik; Geçmiş olsun
Durmadan kıçını ovuyor

Neler oldu,derdin ne?

Devamını Oku
Abdullah Özen



Ayna-ayna söyle bana
Gördün mü? Böyle güzellik
Yaradan’ın özenip-bezenip
Bulunur mu? Böyle özellik

Devamını Oku
Abdullah Özen

çiçektir yaprağını güzelleştiren
kadın'dır erkeğini özelleştiren
tutkudur muhabbeti söyleştiren
saygı,sevgidir aşkı güncelleştiren

yıldızları yıldız yapan gecedir

Devamını Oku
Abdullah Özen

zaman psikopatlık zamanı
açıyor önüne koca harmanı
veriyor sigaralığa dumanı
ah! bu zamane gençleri

ana-baba sözü dinlemez

Devamını Oku
Abdullah Özen

dünya'da eğlencenin daimi olduk
yaşarken cehenneme üye mi olduk?
şeytan denen varkığın yemi mi olduk?
gider isek bilinmeze vay halimize

oranın dumanı çıkmaz ateşi varmış

Devamını Oku
Abdullah Özen

çıkaramadım kabuğundan
evini taşıyan sülük gibisin
inceltemedim yıllarca seni
yontamadığım kütük gibisin

asırlardır ayak basılmayan

Devamını Oku
Abdullah Özen

Bir gönül teslim ettim ellerine
Anne sütü kadar temiz
Anne sütü kadar berrak
Al; istediğin gibi işle
İster elmas işçisi gibi
İster duvar ustası gibi,

Devamını Oku
Abdullah Özen

bir silah vermişki mevlam
ne tetiği var ne namlusu
kalpten vurur gönülleri
benim demez sorumlusu

sivri mi sivri uçları

Devamını Oku
Abdullah Özen

benim söz dinlemez gönlüm
aşkına yandı gamsızın
çıkıp gelse çehiz bohça
neler vermezdim ansızın

sevdalanıp da bağlanırsa

Devamını Oku