Abdullah Oral Şiirleri - Şair Abdullah Oral

Hayat yaşamak için
Savaştığında güzeldir
A Oral

'ÖZLEMİN' Ardından

YÖN

İçimde bir yara kanar
El varmaz ki sarayım
Bu yol nere gider böyle
Bilen yok kime sorayım

Köylü Güzeli

Kır çiçeklerini takmış saçına
Dökerek geliyor köylü güzeli
kekik yavşan kokan bahçeden bağdan
sekerek geliyor köylü güzeli

HAYATIMIN KADINI

Kızılında yandığımAteşi körükleyen
Gecelerden geçerken öğrendim
Sevdayı sevmeyi
Gözlerinden öperek

Yıldızsız Hilaller

Aydın bir gökyüzünün
Bekleyişinde idi bebekler

Bazen yaşama şiir olan şehirler

HARMAN YERİ

Ekin olduk ömür biçtik
Katığımız alın teri
Zehir zıkkım yedik içtik
Emeğimiz harman yeri

Geçmedi vakitler gelmedi sabah Gönlümde zinciri kırdı gözlerin Gecenin aşkını bilmedi sabah Aşılmaz bir kale surdu gözlerin Gözüne vurulmuş gönlüm ezelden Nasıl geçsin kalbim böyle güzelden Ne farkım var söyle dalda gazelden Aşkımı önünde serdi gözlerin Çözüldü tenimde gizli bilmece Tutuştu bir anda dilimde hece Yatırdım gönlümü nar olmuş saca Ateş oldu tenim sardı gözlerin Gözüm gördü seni kader bağladı Sensiz gözlerimde hüzün ağladı Asırlardır duran sular çağladı Beni ırmaklara sürdü gözlerin Vurguni ozanım zordu bu gece Yine dudağımda tutuştu hece Dağ dayanmaz oldu Aşk denen güce Yüreğim koyduğun nardı gözlerin.. Abdullah Oral

Haylaz Mavi

Başımı kaldırdım gökyüzüne
Tepende haylaz bir mavi
Kucak kucağa oynaşıyor bulutlarla
Neden sonra başladı bulutlar ağlamaya

Evrende gerçeği görmek dilersen
Kendi özündeki o canı oku!
Eğer hakka doğru varmak istersen
Aç gönül gözünü insanı oku!

İnsana varmadan hakka varılmaz

Kül Oldum Gittim.

Savrulurken iç güdüler hızlıca
Bir türkü söyle dedi özgürce
Korkuların içinden gece gizlice
Yaratım ben beni kul oldum gittim