Hongkong sahili değildi
Pekin ördeği de yoktu masada
Ateşin
Köşkünde tutuştuk
Acına
Elveda diyeyim ladeslim
Anarsan aşkı bensiz
Anmayacağım sensiz
Seni içeceğim
Kadehimi ıslatmayan seni
mum ışkını üşürken
1.
Yüreğinden yaralı bir kuş öter
Kanatları kızıl bayraklı
Hal böyleyken ötmez
Öter gibi görünür
-ji Mehmed Uzun re-
Tu kes nikarin ji ber xelas bin,
Hîn negîhîştime, hêvalên te ne
Berhewa dikine bi mêlên xwe;
Kela kelê me li ser meqama te
Rüzgâr mı bırakmış sel mi sermiş seni yoluma
Yüz yüze kapandım üzerine sarı bir yaprağın
Göğüs göğüse bir şahin vuruşmasından mı yoksa
Teke tek kapışmasından mı kopup gelmiş yoluma
Kapandım üzerine özlemlerimin çöl tutkusuyla
Ayaz mavisi gibi durgun bir gölde
Şirin mi şirin hüzünlü bir adacık
Çatısı göçük duvarları çıplak bir yıkıntı
Onun az berisinde ve kıyıda
Kremit çatılı yenice bir ev
Eskisinin devamı olabilir mi
Ne zaman sevdalansam kol kola seninleyim,
kıymık kıymık duvar bedenlerinde gezinirim
bazan kısa, bazan uzun sürer kırılmışlığım.
Hep yanımdasın, söyleşir gider gölgelerimiz,
olmazsan da duvarlar var eder seni,
sana eşlik etmeyi kendime zanaat edinmişim.
Eden vadisini bilirsin Sara
Havası tüldü saçlarına
Kurumuş camgüzeli kaynarcası
Kireç kaplamış akarcası
Kalem kalem deşerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!