Öğrenci
Asıl mahlasım İdealistmagister
I.
Umutlar durağında
Meltemler eserken
Mürdüm şiirlere bir sen daha ekliyorum Aybala
Seninle başlayan bütün şiirler
Anlatamaz bana benim içimdeki seni
Gün batar bakışın kalır bende
Sürüklenir bembeyaz bulutlar
Anıların kalır bende
Bastığım her toprak adını anar
Hergün yeniden bir Mayıs sabahına
Ölüm demiş ki Abdullah’a:
– Hangi gecede unuttun sesini?
hangi kapıyı çaldın da
içinden çıkamadın? kendinin
Aşk yıkık bir ilmektir bedende
Sahipsiz bahçemin çitine takılan
Kuytu köyümü saymazsak eğer
Öyle yıpranmış ki
Eski bir diafon gibi
Kırışık elerde sarılmış
Gün doğuşuyla uyandım
Küçücük cılız bir sarnıç
Binlerce sual vardı kafamda
Uyanmak yada uyumak
Buralarda yağmur yağıyor
Aralıksız Hergün
Yağmurun yapraklarla olan dansına
İştirak edelim
Toprak gibisin ey sevgilim
DİCLE DOĞUYA ÇIKAR
Dicle doğuya çıkar
kapısında yosun tutmuş bir posta kutusu
ve sessizce duvar diplerinde
yığılı kalır düşler
Sana gelen yolları derdest ettim
Kalbine giden keskin virajlara
Ürkek bir güvercin halinde takılı kaldım
Saklı , pervasız ve sert düşlerin geniş aşk baharında yol alan
Sessiz çağlayanlar gibidir seni arayışım
Erkek saflığımla sanadır mecburiyetim
Seyret upuzun boş bir sokağı
Küçük bir boşluk kalsın
Adımı andığın yerde
Konuş durmadan konuş
Sözcükler dans etsin
Taşı sıksa suyunu çıkarır
Mahallenin bakireleri...
Hani şu yosun tutmuş, siyahtan bozma perçemleri...
Çözüldü mü, tel tel akar sarı sarı, terli bıyıklarına.
Grapon Mahallesi'nde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!