١.
Gittin şimdi öksüz kaldı kar yağan istasyonlar
Ürpertiyor yalnızlık şimdi
Gecenin tenhasında figan düştü fiyakalı kentte
Bir dal kırıldı şimdi içimin semasında
Aylardır eski bir kederle çıkıyorum voltaya
Kar kuşları geçiyor semada sürü sürü
Dökülen yaprakların sesini duyuyorum üşütüyor beni yalnızlık
Çehren yansıyor semaya her kar tanesine
Esirgeme kendini semadan
En ayrık batışa hamiledir kainat.
Hasretin içime alev alev düştü
Zaman içimde tükendi adım adım
Bir güzide mektupsun sen
Okunmayı bekleyen
Dokunsam sana nakış nakış işlesem kendime seni
Bilemedim felçli bir kadın gibi
Yürümenin güzelliğini
Öğrenemedim istedim
Ama büyüyemedim
Yanlış adreste değildim
/.
Kirli limanın soğuğunda inadına giyinmiştim
Saklanamadım seyyar çiçekçiden
Sütleğenlerin ılgıt ılgıt kokusundan yağmur başka kokuyordu
Toprakta başkadır barut kokar
Keskin bıçaklar mı ısırıp kemiğe kadar dişlerini indirir
Hoyrat bir tan vaktinde
Kırdılar kalbimi hayasızca
Körpe dallarımı budadılar
Bin kez k ı r d ı l a r
Ama olsun
Yine çiçeklerdenim
Tanrısını terk eden kavmin
Matemiyle haykırdım
Puslu bir hıçkırık ile
Talan edilmiş kainatın kanatlarından
Katre katre akan kanmış meğerki
•°\
Hangi fotoğrafla yıkasam kendimi
İflah olmayan çocuk usulca çıkıveriyor zuladan
Hangi caddeye çıksam
Adın anılır , kıskançlık panosuna dönüşür heryer
Hangi renge boyasam kendimi
Bugün sana ihtiyacım oluyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!