Senin olduğun yerde güneş sönük kalıyor
Gece olunca dünya sanki yıldız kaynıyor
Dalgalanan saçların rüzgar’la beste yapar
Bana düşen sadece soğuk kışlar kalıyor
Paslı zincir misali tek halkaya kalmışım
Zakkum çiçekleri açtı gönlümde
Durmadan kanımla suladım sizi
Görmedim berrak yüz gülen gözleri
Nerde kaldınız gelin hasret gülleri
Ne sandın menekşeler mi açacaktı bahçende
Küçücük bir umut yeterdi bana
Sen benim dünyamdın yarınlarımdın
Taş koydular önümüze set çektiler bendimize
Uğraştılar hep bizimle mutlu olmadık seninle
Ele kandığın kadar bana da inansaydın
Rüzgar eserken bulutlu havada
Yakar yüreğimi senin hasretin
Gökyüzü mavi ve hüzün doluyken
Sensiz kalmışım buralarda ben
Ne çare hasrette yetmiyor bana
Varlığın acı veriyor yokluğun ızdırap
İçimde fırtınalar kopuyor
Sana geliyor benliğim istemeden
Saklamadım tek bir parça kendimden
Dom dom kuşunu gibi saplandın kalbime
Bana gönderdiğin mektuplarında
mazide kalmış sevgimizi aradım
nemden silinmiş yazılarında
uykularımı kaçıran tenini aradım
hayaller kurardık senle beraber
gençken heyecan olur bende bir matem
yüreğimde kanayan yara var zaten
hangi gülü aldıysam olmuş bir diken
bu dünyada benim gibi var mı bir seven
mana ararım olan şeylerde
Çırılçıplak kaldı duygularım koynumda
Hayallerim düşlerim belki yasaktı
Göz bebeklerimde gecemdeydin sen
Soğuk yatağımı tenin ısıttı
Romantizm mi desem beklide maceraydı
Bu kadar acımasız olma ne olur
Neden böyle katı kuralların var
Tarifi imkansız bekletmelerin
Dumanlı yollara sarıyor beni
Yardımın olmadan yine yaşarım
Of of bitti yine karanlık bir gün
Çöktü üstüme yalnızlığım
Masada duran tek sigara
Ben ona bakarın,oda bana
Uzanmaktan korkar gibiyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!