Sen,
bir düş olduğun zaman
bu kadar acı vermiyordu yokluğun
derinliklerinde kaybolan
gözlerime,
teselli diye hiç bıkmadan
Yanağını son kez okşamak istiyorum
Ardından ağlarken ıslanan avuçlarımla
Gözlerim gözlerine hasret kalmasın
Dudaklarım dudaklarından
Tenim teninden
Canım canından ayrı olmasın
Işıklar sönmüş bu şehrin her köşesinde
Karanlık bir sis gibi çökmüş her yere
Yollarını şaşırmış sokak kedileri
Yok olmuş herkesin ümitleri
Bense bu şehirden geçen bir yabancı
Kalbimin her köşesinde büyük bir acı
Tual,seslendi;
Pi-Kassaya
"dokunsana gözlerime,
incecik fırçanla"! ! ! ....
Pi- kadınının,
gözlerinde olmak
Uzaklardayım,
Sevdiklerimden güzelliklerden
Uzak bir yerde
Düşlerimde olmayan bir yerdeyim
Benim için,
Bütünleşen hiçbir şey yok bu yerde
Hüzünlerle geçen günlerimi yaşadığım
Belki de küçük mutluluklara aldandığım
Öyle bir zamanda,
Düştün ki şakağıma
Ve oradan da küçük bir sıcaklık arayan
Tadınla yanmayı özleyen
Suskun ve hüzünlü mısralar yazmaktan
Her sözcükte seni anmaktan
Usandım artık
Seni sevdiğime bile emin değilim
Ama bir zamanlar
Seni çok sevmiştim
Seni bulduğum yağmurlu
Günleri düşünüyordum
Başımın üzerinde dolaştığın geceleri
Şimdi seni ne kadar özlediğimi
Bir bilsen yağmur damlam
Bir fırtına ile gelmeni bekliyorum yine
Dobra dobramı konuşmak
istiyorsunuz
karşınızdakiyle
sevgi,ilgi ve içtenlik mi
bekliyorsunuz
fısıltılarının hiç dinmemesini isteyip
Küçük bir göz gülümsemesiydi,
beni dudağının kıyısına ve
bir deniz yıldızı misali
sevgiyle bakan gözlerine aşık eden,
her gördüğümde içimi ısıtan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!