Sılaya varmayan yol
Dostunu sormayan kul
Şifasın vermeyen bal
Toprağı yarmayan bel
Çiçeğe durmayan dal
Kokusun vermeyen gül
gönül bir kez sevdi mi
unutulur mu o yar
o yarin kirpikleri
ok olur sinem oyar....
beni saran o yardı
Mudurnu’da ermişler
Hak’ka gönül vermişler
Yüreklerde kanayan
Yaraları sarmışlar....
Eridi dağın karı
Kış geçti bahar geldi
Badem gözlü yar geldi
Bir gönlülde iki aşk
O da bana zor geldi...
Bir güzele yar oldum
Yol vermeyen dağlardan
Gül vermeyen bağlardan
Hak bilmeyen beylerden
Şikayetim var benim...
Kara çarşaf,peçeden
Bakışıyla kandıran
Ateşiyle yandıran
Meleği kıskandıran
Yüzünü özlüyorum.
Ruhuma nuru dolan
Ömrümüzüm baharı
Kuş gibi uçup gitti
O yare canım verdim
Terkedip kaçıp gitti...
Ömrümün baharında
dağlar karsız ne eyler
gözler fersiz ne eyler
ana bacı olsa da
yiğit yarsız ne eyler...
bülbül gülsüz ne eyler
maniler yazan oğlan
yanıma uzan oğlan
anam beni verecek
çok para kazan oğlan...
gözünü süzen oğlan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!