aşkın ile yandı gönlüm
hicranınla soldu gönlüm
hazanım bahara döndü
gül yarini buldu gönlüm...
gül oldu açtı gönlüm
Gittiğin günden beri
Halâ yüzüm gülmüyor
Mevsimler kışa döndü
Bahar yazım gelmiyor.
Kulağımdaki seste
Pamuk şehri Adana
Şiir yazsam adına
Şalgam suyun meşhurmuş
Bakabilsem tadına.
Dört mevsimde her zaman
Kem bakmaz gözümüzle
Kin tutmaz özümüzle
Sitemsiz sözümüzle
İnsanız biz arkadaş.
Gönlümüz okyanustur
Dertlileri avutup
Kederleri dağıtıp
Hak'kın yolunu tutup
İnsan ol sen arkadaş.
Eş dost kuyusu kazma
Abant’la meşhur Bolu
Bir de Ayvaz Köroğlu
İşlerin hep rast gider
Kalbin olursa doğru.
Bolu dağın inince
Başı gökyüzüne değer
Güneş orda erken doğar
Geceleri yıldız yağar
Benim köyüm benim köyüm.
Kekik kokulu havası
Gönül bağım süsleyen
Huzru ruhum besleyen
Yalnız sevgi isteyen
Sonsuz sevdam açelyam.
Pembe beyaz alınla
Bırak surat asmayı
Sen görüver Esma'yı
Yanağımdaki buse
O haspadan sus payı.
Bayılırım Nurten'e
gül dalında sarmaşık
sarmaşık güle aşık
bu sevdadan değil mi
kökle beden karışık...
fakirin ömrü çile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!