Abdullah Ataş Şiirleri - Şair Abdullah Ataş

Ne mümkün anlaması, herkes gaflet içinde,
Telaffuzlar tehditkar, nefret kokar her deyim.
Haktan mahrum kalanlar, Hakkı arar niçinde,
Dört bir yanım çevrili, hayır değil şerdeyim,
Her türlü iğrençliğin, kol gezdiği yerdeyim...

Adab-ı muaşeret kuralı yok sayıldı,
Kelam askıda kaldı, üzerime laf esti.
Ruhumdaki sıkıntı bedenime yayıldı,
Koskocaman kainat benim için kafesti!..
Oysa ki tek dileğim, sadece bir nefesti...

Çorak arazilerde gül aramak gibiydi,
Belki de bir vahada suya duyulan özlem...
Nasıl ifade etsem, acizliğin dibiydi.
Anlaşılmamak ve de sonu hissetmek her dem,

Düşündüm; düşündükçe çıkmaza girdim heyhat...
Alev almış denizler; ateş benim, har benim...
Hak batıl savaşından ibaretse bu hayat,
Doğruluk ekseninde bir amacım var benim,
Hergün yara alsam da; sağ oluşum kâr benim...

Sabırla, metanetle bekliyorum o anı,
Hiç ardıma bakmadan gideceğim şüphesiz...
Çarpık yaşantıların "şeref"li yolcuları;
Yüzüne güldüğünün gıybetini edin siz,

Bir tılsım buldu beni asırlar ötesinden,
Zamanın süzgecinden geçti, ruhuma indi...
Benmişim aradığı, kurtuldu kafesinden,
Karabasan misali çöktü üstüme sindi,
Tariften mahrumdu o, ne peri ne de cindi...

Karanlıklar içinde yürürken adım adım,
Gökteki tüm yıldızlar sanki dünyaya indi.
Efsunlu bir vuslata erişmekti muradım,
Varla yok arasında gördüklerim silindi,
Kime ne anlattıysam ismim gafil bilindi...