Belki bırakıp gittin arkana bile bakmadın.
Belki de her şeyimi aldın yakıp yıktın...
Peki hayallerimi de alabilir misin?
Onlara da engel olabilir misin ki?
Bu ecdat belki bazen uyuklamıştır ama hiçbir zaman horlayacak kadar uyumamıştır.
Öylesine bağlandı ki ruhum sana,
Gözlerim açıkken sen, kapalıyken sen
Düşünürken sen, konuşurken sen.
Ağlarken sen, gülerken sen.
Her anımda hep sen varsın.
Sen benim mücadele ettiğim kasırgaların yanında, küçücük bir esintiden başka bir şey değilsin.
Küçük esintiler karşısında bırak yıkılmayı, yapraklarım bile oynamaz benim.
Gitmek istediğimde
Gitme diye ağlarsın
Oysa gitmem için
En çokta sen zorlarsın.
Sen benim en değerlim,
Soluduğum nefesim
Üzerime doğan güneşim
Yüzümdeki tebessümüm
Gözlerimdeki ışığım
Hayatımı''N'' ''A''nlamısın.
Çocuk!
Bence hiç büyüme,
Büyümek için heveslenme.
Çünkü zaten gittikçe büyüyeceksin
Her büyüdüğünde ise
Keşke!
Ben sadece korkaklardan korkarım
Çünkü cesur insanlardan asla zarar gelmez.
''Kuşlar kadar özgür olmak istiyorum, kanatlanıp göklerde uçmak.''
Uçmak özgürlük değildir, kuşlarında korkusu, şahinlerdir, kartallardır, akbabalardır.
Onlarında korkusu avcılardır.
Gerçek özgürlük, bedenin değil ruhun huzur bulmasıyla mümkündür.
Sen benim bedenime ve ruhuma öylesine yerleştin ki
Son nefesimde kollarında ölmek isteğim yarimsin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!