Kalbe nakış nakış sevdanı ördüm
Aşkla sarmaladım gönlümü dürdüm
Mahmur gözlerinde hüzünler gördüm
Dertlisin sevmekten bizar mısın sen
Sevdan ile yaşıyorum
Keder doldum taşıyorum
Hasret yolum aşıyorum
Vuslat için gülmez misin
Uçtu gitti göçtü kuşlar
Geceler sırdaşım büründüm kara
Sevdan açtı bende onulmaz yara
Ofladım içimi döktüm duvara
Gamdayım gamdayım senden habersiz
Gözlerim maziye dalar da taşar
Çözemedik sanma ha korunduğun kozanı
Konuş söz düzenbazı çirkef fikrin ozanı
Otur şöyle bir düşün kimler kaçmış ölümden?
Emperyalist düdüğü batının borazanı..
İkide bir söver oldun
Palan tutmaz eyer oldun
Kaldırıma değer oldun
Kendin ile derme beni
Ne bulursun şişelerde
Gonca iken soldurduğun
Yeşermeden yoldurduğun
Susuz koyup öldürdüğün
Güllerini biçemedim
Bülbül ötmez viran bağın
Şu sineme açtın yara
Gün görmedi bahtı kara
Yeşerttiğim gel bahara
Dert ektiğim güz senindir
Bakma yârim gözlerime
Şiir şiir hecelere
Dizerim ben dizerim ben
Hayalini gecelere
Bezerim ben bezerim ben
Ne gurbetsin ne de sıla
Çıktı ruhun çivisi bedenimden söküldü
Hortladı içimdeki mezarından sessizlik
Eprimiş çığlıklarım karanlığa döküldü
Sardı canı gizemli kundağına sessizlik….
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!