Elimde bir kalem, yazıyorum;
Tutturdum! Evet bu bir revâ kâfiyesi.
Aklımda kalan yalnız sen;
Yazıyorum! Bir hanımefendi hikâyesi.
Keşke'ler var birde, ahlıyorum;
Bir Y harfi kadardı senin hikâyen,
Bir Yas'ın, Bir Yâd'ın, Bir Yaş'ın hikâyesi.
Kulağıma gelen o inilti dolu sayıklaman
Dökülürken senin dudaklarından,
Akarken bir kalp yokluk içinde bir Vâr'a,
Bir kadındı gördüğüm
Elem dolu gözleri
Ve o kalbin sözleri
Bende birer kördüğüm...
Bir kadındı gördüğüm
Ruhumdan bir ses koptu; uzunca ve de ince,
Sanırım beklediği bir kucak var tenimin.
Hicrânlar ki gönlümden vâveylâlar çekince
Sen geçersin üstünden sımsıcak bedenimin.
Doludizgin derdimden, gözüm yaşlı ve revân
Bir zandan ibarettir belki de ânım.
Bir felâhtandır bilcümle âhım.
Hüzünlere boldur vaktim,zamanım.
Bir tebessüme azdır şu ayan virânım.
Diyorum ya bir teselli lâzım,
Zira O'ndadır bütün ferâhım.
Asırlardan kalma uğultusu gözlerin,
Gönlümdeki kulaksız kuyular kadar derin.
Göz kapakları buğulu bir hayale sapkın,
Kaşlardan çatan bir vedâ; vakitlerin.
Zannın zeminine basmış ayaklardan,
Gönlümde bir İstanbul yatıyor gece gündüz,
Kuruluyor keyfince kalbimin otağına.
Ne vakit düşüversem o aşkın sadağına;
Çekiyor bir ok gibi İstanbul beni dümdüz...
Yokluğunun adıdır bana her kaldırımın,
Ben yoksul bir insanım
Yani beş parasız...
Londra'nın ortasındayım
Sene 1934...
Cebimde yokluğun şıngırtıları
Yamalı giysilerin adamıyım ben
Düzensiz bir çehrenin
Acımsı bakışların
Kurumuş ellerin
Katlanmış duygular
Ve hissiz dokunuşların insanıyım ben...
Bir elveda desen yeterdi usta
Maraş dağlarından nere gidersin
Yılların vardı ki geçti mahpusta
Serencam böyle mi bitecek dersin?
Âh sen ki 'üşürken' şiirlerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!