kar tanesi düşüyordu gökyüzünden
bembeyaz lapa lapa
kışın soğuk yüzüne aldırmıyordum
yüreğim köz gibiydi adeta
bir kar tanesi bir ben vardım
Gökyüzü maviyse
Umutların mas mavi'dir
Kara bulutlara inat
Beyaz düşünceler hep senindir
Hep pozitif sin’dir
Göz yaşları kaderim mi
Hasret kaldım bir gülüşe
Bu dert beni öldürecek
Duy sesimi canım Annem
Gençliğimi götürecek
Neredesin canım Annem
Konup durdum daldan dala
Hiç birinden yar olmadı
Bu ne biçim duygusuzluk
Kimse beni anlamadı
Bu ne biçim duyarsızlık
Bu nasıl bir sevgisilik
Bir ben vardın benden öte
Bir ben vardım ötelerde
herkes hasretti bana
Oysa bende bir başkasına
Özlemlerim o kadar büyüktü ki
Ayrı düşmek ne kadar zor
Sevdiğinden
Uzaklara gitmek
Çok uzaklara
Uyku girmez gözüne
Haram olur geceler
Akıllanmaz bir insansın
Yaşın büyük aklın küçük
Hemen kanıp inanırsın
Yeter artık büyü çocuk
Bak sömürüp tükettiler
Birgün olur beni unutur diye
Uykum kaçar oldu gece yarısı
Gözlerim yaş dolar içim kan ağlar
Yüreğimde matem gece yarısı
Yıldızlar gibi yalnız
Erzurum'un dağlarında
Gül kokuyor bağlarında
Öyle bir yar sevmişem ki
Daha filiz çağlarında
Henüz fidan çağlarında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!