Abdulhamit Erkaner Şiirleri - Şair Abdul ...

İnsan ölümlüdür doğduğu an,
Açılsın yelkenler gidecek var,
Sür kaptan fani yolcuların var,
İstikametsiz dayanabildiğin kadar,
Delice es Rüzgâr yetiştir ecelime,

Gördüm ki daha çeşmenin başında,
İçmek ister akan sudan kanaya kanaya,

Sanki kendimi gördüm gençlik yaşımda,
Onun içim laflarım klavyemin tuşlarına,

Bir uyarıcı,bir söz ve nida,
Sakının ! Yapmayın etmeyin,
Ondan başkasına Eğilmeyin,
Zalim olmayın zulmetmeyin,

Gökten inen yasalar kaldırıldı rafa,

BİR GÖZYAŞI
Size de oluyor mu? Bilmem ama
Bilhassa da gecenin tam ortasında,
Yalnızlık hissine kapılıyorum aniden,
Sanki varmışım yokmuşum gibi,

Ahhh bak yine güneş doğdu,
Gün aydınlandı sabah oldu,
Sensin benim güneşim, biricik eşim
Ruhuma doğan ilhamım tek Sevgilim,

Alnıma yazılmadı seninle olmak,

Kör diye küşümseme,
Işıgıda hisseder bilene,
Asıl körlük ışıgı görüp’te,
Hakkı bile bile gizleyene,

Karanlık aydınlığın zıttıdır,

Bir Zamanlar
………………........Bende Sevdim,
Yanakları
............................Gül Pembeliydi,
Koştum
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,.....Durdum Peşinden,

Yaşlandık artık,
Bahar gelmez bize,

Anılar hüzün türküsü,
Çalmaz bize,

Zülküf dağı sen tanırsın sevdiğimi,
Senden gelen kaybettiğim yârimi,
Çıkıp baksalar tepelere görülür Ergani,
Seslenseler yankılanır Aşkımın kederi,

Nice üstatlar deli divaneler çektiler bu acıyı,

Eşimin memleket Bolu,
Destanı beyi ve Köroğlu,
Orada bir köyümüz var,
Dört divana bağlı yalacık'ta,
Bizim evimizde oracıkta,