Ç anakkale Anadolunun kilidi
A aman vermedi kınalı yiğidi
N azlı Bayrağı çepheye dikildi
A yak yalın vatan müdafa edildi
K orkma evlat ecdat geri dirildi
K ahbelik yok,Milleti Aziz denildi
Gözün ile görmeden
Dilin'i yılan eyleme
Elin değip ermeden
Şekil çizip söyleme.
Yetiştir kendini cahil
Bırak enaniyeti mütevazilik en âlâsı
Dün okundu en yakınıyın selası
Doğuştan bozuksa kişinin mayası
Neylesin Abdil’in şiirindeki mahlas’ı.
Nefes almak kâfi şükretmek için
İlim ile görünür yalan dünya dibin
Boğazından geçendir asıl nasibin
Kibir gurur cahilin,sakınasın Abdil.
Saçlarını tavşan tepesinde rüzğaramı bıraktın
Çorak yüreğine,kara çam tohumlarımı ektin
Ceylan bakışlarınla maziyemi kilitlendin
Abdil'im der,dert açma tabibe bilemez derdin.
Malazgirt’ten evvel ayak izim,
Bulut bulut Anadolu’da tozum,
Döndükce felek görülür yüzüm,
Kurduğum her devlet medeniyetim.
Usanmadın mı ayakta uyumaktan ?
Söz veripte sözünü yerine getirmeyenin
Laf baṣı gelince taṣı gediğine koymayanın
Yaṣ yetmiṣde olsa insanlıktan nasip almayanın
Abdil'im tükür geç yüzüne kibir ile yürüyenin.
Sabırla söylenir ilk sözler tekrara zorlamayın
Dersini almış parmakcalık ardında
Ne yazıp çizeceğini düşün derginde
Süzgeç eyle dişini,bin dolandır dilinde
Peygamberler Hak rehber yer yüzünde.
Dokunursa, hak için sözüm
Tefekkür et kızarsın yüzün
Aklı malum fikri yok öküzün
Kalem kelamdır saf ikizim.
Oturma ṣeytan sofrasına
Tek düdük de karar veremiyor
Var sistemi pusturdu hakem'leri
Haram helal karıştıkca karışıyor
İnsafsız esnaf,esir aldı terazileri.
Ana tanıyamaz oldu doğurduğunu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!