Abbas Paksoy Şiirleri - Şair Abbas Paksoy

Abbas Paksoy

Hani, Avrupa medeniydi, n'oldu.
Saygısızlık, medeniyet mi oldu.
Muhammed, gerçek medeni bir kuldu.
Bu hakaret nedir, böyle edepsiz.

İslam son din’dir, Muhammed son eşik.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Ekmek
Toprağa, ekilirsin biçilirsin.
Hem elle, hem elekle seçilirsin.
Değirmendeki, taştan geçilirsin.
Sen buğdaydın ama, un oldun ekmek.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Canım kız’ım, diyerekten büyüttün.
Ninniler, söyleyerekten uyuttun.
Ev’den ayrılmadan, göz’üme tütün.
Gonca gül kız’ını, el ettin anam.

Can’ından çok severdin, sen de beni.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Hayat’ımı, gizem’le ördüm.
Siyah saç’larımı, beyaz gördüm.
Gayrı, çalışmaya son verdim.
Hadi yanıma, gel keyfim gel.

Herkes sever, para’lı kul’u.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Geceler, yalnız geçmiyordu.
Dudağım, seni içmiyordu.
Güllerim, sensiz açmıyordu.
Gelmedin canım, sen gelmedin.

Gönlüm, senin sevginle yandı.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Gel Gülüm
Bir bakışta âşık oldum, boyuna.
Vallahi bakmadım, yedi soyuna.
Sevgin düşürdü, beni böyle oyuna.
Seni bekliyorum, hadi gel gayrı.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Gel Hadi
Gündüz peşinde, dolanıyorum.
Gece düşümde, görüyorum.
Yanık bağrıma, vuruyorum.
Anlamadın, benim derdimi.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Gün’ler geçti, gel.
Ay’lar geçti, gel.
Yıl’lar geçti, gel.
Yeter artık, gel.

Gül’ler soldu, gel.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Geldim
Dağı, deryayı, terk ettim de geldim.
Senin sevgini, benim bahtım bildim.
Aşkıyın kitabını yuttum, öldüm.
Kefensiz, mezara gittim, sevdiğim.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Gel Diyorum
Seni, gönlümde saklıyorum.
Kollarım açık, bekliyorum.
Esen rüzgârı, kokluyorum.
Hadi; bana, koş gel diyorum.

Devamını Oku