Bir çocuk daha döktü
Ab- bade-rengi
Belkide son ab-ı bâde-rengi’ni
*
Sen büyük insan
Görüpte sustuysan
Bu acılara
Dilsizliğin yaksın yüreğini...
Gördüysen al yaşları
ve umursamadıysan,
Boğulasın damarındaki kanla...
Duyduysan kanlı feryatları
ve sessiz kaldıysan bu zulme
Kahırlar içinde yaşayasın.
Nefesinle zehirlenesin.
Yaşayarak ölesin.
Sen ben o… Hepimiz…
Cezalısın ey büyük insan
Çocuk inlemelerine rağmen, sustuysan
Kefaretini ödeyemezsin hiç bir zaman..
Hikmet Toprak
Kayıt Tarihi : 20.1.2020 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsanların ruhsuzluğu ve yıkımı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!