Sormayın bu aşıka ki, sendeki ahval nedir.
Giydim melanet hırkası, nadim im halim yaman.
Öylesine aşıkım ki,bilmezem dünya nedir.
Zemm eyleme zahid beni,perişandır hanu man.
Öylesine meftunumki, ol Resul kibriyaya.
Ol aşıkı sadık benem,gönül dinlemez ferman.
Derunum yansa yakılsa, didem dönse deryaya..
İsterim ki olayım ben. onun yolunda mihman.
Şevk ile aşkımı aldım, bade i peymaneden.
İçirdiler aşk şarabı,duymadım asla güman.
Aşk ile feryat ederim,zahiri mestaneden.
Şefaat canım efendim ben olayım şadu,man.
Melanet.................kınama.
Nadim..................pişman.
Zahid....................ibadet eden.
Zemm....................kınama,ayıplama.
Hanuman..............ev bark
Derun....................iç yürek.
Dide.....................göz.
Mihman.................misafir.
Peymane..............bade bardağı.
Güman..................şüphe.
Mestane...............sarhoşça.
Şad man...............sevinçli
Kayıt Tarihi : 25.8.2015 15:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Engin görüşünüz ve usta kaleminizle
insana dair en hassas bir duyguyu
yakalayıp onu çok güzel bir şekilde
şiirleştirmişsiniz.
Sizi tebrik eder
başarılarınızın devamını dilerim.
...........
TÜM YORUMLAR (13)