A-müptelâ Şiiri - Mikdat Bal

Muhtelif bitkiler çiçek açarken
Ötleğen sâdece güle müptelâ
Âlemi temaşa edip uçarken
Aslında konacak dala müptelâ

Özgürlük bitince kesilir ses de
Ahraz oluverir altın kafeste
Sevdiğini anar her bir nefeste
Aşkı Leylâ olan çöle müptelâ

Ağır iş kolaydır olunca tutku
Böyle odaklanan aramaz utku
İnsan düşündükçe kesilir nutku
Karınca ölse de bala müptelâ

Dünya gerçeğinin yalanı farklı
Mevcudatın ilgi alanı farklı
Ömür gelip geçti kalanı farklı
İnsan sonsuza dek yola müptelâ

Gelip geçicidir kâr, kazanç, gelir
Yine de her insan payını alır
Dünyanın refahı dünyaya kalır
Parayı kutsayan mala müptelâ

Ey Mikdadi neler getirdin dile
Dünyada rahat yok, hayat bir çile
Okurken, çizerken, yazarken bile
İmtihan bitmedi hala müptelâ

Şair Mikdat Bal