A Gün Gece Şiiri - Halil Müftüoğlu

GÜN GECE

Topladım da özlemi, eyledim yumak yumak
Musalladan gayri hiç, görülmez başka durak...
Toprakları boyadım, üstte otlar ağladı
Oturdum kalkamadım, garip gönlüm dağlandı...
….. Durmadan düşünüp te, durmaktayım gün, gece

Dertlerim gecikince, gidip gidip yokladım.
Yırtık bohçalarda ben, hayal umut sakladım.
Şişelerde mahkûmdur, her çiçeğin kokusu.
Yağmakta yüreğime, onların renk korkusu...
….. Yok yere varlığımı vurmaktasın gün, gece

En keskin testereyle, kestim gitti suları.
Yıkayıp ta duvara, asıpta hep onları,
Buluta yaslanarak, zorla ışığı tuttum.
Seni hatırlayıp ta, ve seni daim andım.
…. Düşlerimde düşüme girmektesin gün, gece.

Aydınlığa koştukça karanlık çıkar yolum.
Hem sevgi, hem de vefa, oldu bir anlık yorum.
Yazdığım şiirlere hatıramı ki?' dedin.
Kişi güzel okur da, hani çağırır dedim.
….. hayalde bile olsa, ona vardım gün, gece.

Şişelerde mahkûmdur, çiçeklerin kokusu.
Yağmadı mı yüreğe, yalnızlığın korkusu...
Ay doğunca gölgeler, çökmektedir üstüme.
Bu hicran alev olup, aktı aktı gönlüme.
….. Gözlerim hep yollarda, hayâl gördüm gün, gece.
........Gün geceler toplandı oldular binbir gece

Halil Müftüoğlu 30.01.2020