Kemâle kâmil olanlar, nahbûbun dilinden söyler.
Bilenler kutb-i irşâdı, ilmiyle ârifan söyler.
Kimseler aşkın sırrını bilmeden ha söylemesin!
Bu sırrın metnini sana, bu gize âşinâ söyler.
Lezzeti alan sevmekten, geçer dünyevî nîmetten.
İçer bede marifetten, hakîkât mekânsız söyler.
Mânevî olan esrârı usanmaz hiç seyretmekten.
Cemalullah'a tâliban, dünyasız ukbâyı söyler.
Almışsa dersi hakîkî, kalmışsa kendinde bâkî,
Kendinde bulunmayanı söyler ise yalan söyler.
İlmi hakîkiyle zihni dolup taşan insan bak ki;
Lisânı hep mânâ söyler, her dem mûciz beyan söyler.
Kayıt Tarihi : 21.9.2013 16:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize kaleminize sağlık kutluyorum
tebrikler Mahmut hocam tam p.10 ant. sevgi ve saygımla.
TÜM YORUMLAR (18)