A A Şiirleri YOLCU Şiiri - Ahmet Kemal

YOLCU

Geri dönemeyiz artık

Bir kez çıktık yola

Yedeğimizde intihar vardı

Ne zaman yoklasa bizi sarsar ilk günkü gibi

Işık yollardan akar önümüze şelale

Ölümlerden hep bir haber vardır bize

Uykular barınaktır hepimize

O ne kutlu sığınaktır öyle

Günün ilk sıcağında güneşin şavkı vurur yüzümüze

Alınlarımız ak

Elimizde ne varsa hepsi yüreğimizde

Tanrıya emanet artık her şeyimiz

Sahipsiz kalmadık çok şükür kalmayacağız hiç bir zaman

Kim sahip çıktı bize kim çıkacak

Mektuplar yazdık geleceğe hep birlikte

Yeni tıraş olmuş bir çingene zurnasıyla halvette

Bir kurt sürüsü saldırır ve biz tırmanırken yamaçlara son bir gayretle

Aziz insan nerden geliyorsun sen böyle

Ağzında kutlu kelimelerle

Haydi kalkıp gidelim davran

Göğsümdeki yara taze mi taze kanlar fışkırmakta taze mi taze

Al bir at bin giyin kuşan en yeni koşumlarla

At kendini dağlara dağlar yalçın sert ve haşin

Bunca kavga bunca isyan nedendir bilinmez

Masallar devrinden kalan

Dev cadı cin ve peri nerde

Kurumuş göz pınarları akmıyor gözyaşları

Ki Kur’an en kutsal buyruk

En üstün buyruk

Yalvarır Tanrıya insan en aciz zamanlarında

Zulme bel bağlayanlarla birlikte olmak en hazin eylem

Ağlayan kadınlarla birlikte ağlamak

İçi yanan babalarla

Baba ağlamasın da ne yapsın

,ama ağlayamaz

Babalara ağlamak yasak

Ki peygamberler çobandır ümmetlerine

Babalar çocuklarına

Ümmet yalnız kaldı şimdi ne olacak

Çocuklar sırtını babaya dayardı başka şeye yer bırakmazdı şimdi ne olacak

Yorgan örter örter örter de

Eşler birbirini bulamaz

Uzun vadilere kaçar canavar sesleri duyulur

Kan ve şehvete susayanlar kol geziyor ortalıkta

Ahmet KEMAL