Söyliyen ben değilem, (1)
Ben de o Canı bilem; (2)
O Dostu sevenlere
Ben secdeye eğilem, (3)
Bizi söyletir neden?..
Âlettir Dosta beden;
Ben gölge gölgesiyim,
Odur eyleyip eden.
Benden söyliyen oldur, (4)
Onun hikmeti boldur;
Karşınızda söyliyen
Daim o Dosta kuldur.
Âşık-ı biçâreyim,
İki yüzü karayım,
Cânân aşkını versin,
Sizler ile arayım.
Devleti versin size,
Şûlesi gelsin yüze,
Gözlerimiz açılsın,
Biz de gidek o ize. (5)
Yeter çaldığın, yeter,
Yanandan duman tüter;
Gönüle bülbül geldi,
Âşıklarına öter.
Gözünden akıt kanı,
Yok ol da Yârı tanı...
(Emre) sen hacîl olma, (6)
Birgün gelir zamanı.
------------------------------
(1) Değilem = değilim
(2) Bilem = bileyim
(3) Eğilem = eğileyim.
(4) Oldur = odur; şahıs zamiri "o"nun eski şekli olan "ol" kullanılmıştır.
(5) Gidek = gidelim.
(6) Hacîl = mahcup.
Kayıt Tarihi : 13.1.2018 22:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Emre](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/13/54-soyliyen-ben-degilem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!