50.Yıl kutlama metni Şiiri - Şerafettin Muş

50. yıl kutlama metni

Konuya girmeden önce hepinizin huzurunda şunların altını bir bir çizmek istiyorum:
Deyim yerindeyse “binmişiz bir keramete, gidiyoruz kıyamete” misali Anadolu’dan elimizde bir valizle, bizleri nelerin beklediğini bilmediğimiz bir yolculuğa çıktık.
Ne dilimiz aynıydı ne dinimiz.
Yemek içmek, gelenek görenleklerimizin, hatta tenlerimizin, saçımızın rengi dahi farklı olan, siyahla beyazın farklılığı gibi bir farklılığın içine geldik girdik
İkinci dünya savaşından geride kalan acıların, yoklukların, sefaletin, viran olmuş, yaralarını sarmaya geldiğimiz bu ülkenin halkının elde ettiği sosyal hakların üzerine beleşten oturunca sudan çıkmış balığa döndük.
Derdimizi kime nasıl anlatacaktık?
Bu güne kadar neler yaşadık?
Neler çektik?
Nelerle karşılaştık? Bütün bu sorularla kitaplar doldurduk, konferansların, toplantıların konusu olduk. Sorunlarımızın çözümünün arandığı gündemlerde artık biz de vardık. Göçmenliğimizin ellinci yılını kutlamaya hazırlandığımız bu güne geçmişin gözüyle bakınca, kazandıklarımızın yanında kaybetiklerimizin de altını çizmek zorundayız.
Bir yanıyla Avrupa bize çok şey kazandırdı bunu kabul ediyorum:
Yüksek öğrenim gören öğrencilerimiz oldu. Öğretmenlerimiz oldu. Bilim adamlarımız, doktorlarımız, yöneticilerimiz, iş yerlerimiz oldu.
Bunlar elli yılın bize kazandırdıkları, artılarımız, kazançlarımız.
Bir de toz pembe hayallerle geçiştirmek yerine, can alıcı, canımızı yakan sorunlarımızın da hatırlanması gerekir diyorum.
Bu konularda bilimsel kurum ve kuruluşların açıklamaları ortadayken, biz bugün burada Hollanda’daki ellinci yıl kutlamalarına hazırlanıyoruz, ne güzel değil mi!
Burada hepinizin huzurunda soruyorum size:
- Vatanımızda, ülkemizde bir iş bulamadığımız için, doğup büyüdüğümüz o güzel köylerimizden, komşularımızdan, ailemizden, arkadaşlarımızdan, dostlarımızdan, velhasıl tüm sevdiğimiz değerlerimizden uzaklaşmamızın bayramını mı kutlamaya hazırlanıyoruz?
- Bugün dilini, töresini bilmediğimiz bir ülkeye, bir diyardan bir başka diyara, dünyanın dört bir yanına mecburi istikametlerin gösterdiği, zorunlu sürülmemizin yıl dönümünü mü kutluyacağız?
- Avrupada yabancı, ülkemizde öz vatanımız da Alamancı olarak görülmemizin, horlanmamızın, alay edilmemizin, aşağılanmamızın, dışlanmamızın ellinci yılını mı kutluyacağız?
- Burada, ikinci vatanımız olan Hollanda’da, köyümüzde, yöremizde tanımadığımız sanayi toplumunun hastalığı olan depresyon hastalığı ve başka çeşitli hastalıklarla karşılaşmamızın yıl dönümünü mü kutlayacağız?
- Yerinden, yurdundan sürülen biz Türkiyeliler olarak yaşadığımız her ülkenin kendine özgü koşullarına göre, diline, dinine,
kültürüne saygı duyulmayan toplumumuzun, bizlerin gerçeklerini yansıtmayan, kulağa hoş gelmeyen sözlerin yıl dönümünü mü kutluyacağız?
- 50. yılını kutlamaya hazırlandığımız bu günlerde hala dışlanıyorsak, horlanıyorsak, içinde bulunduğumuz, yurttaşı olduğumuz ülkenin halkıyla aramızda hala kapanmayacak kadar uçurumlar varsa;
İş bulma, ücret düşüklüğü gibi acıların bulunduğu tüm sorunlarımızın üstüne, bir de canımızı ve cüzdanımızı yakan, oturduğumuz mahellelerin, sokakların, semtlerin, paralı parklar haline getirilmesinin ellinci yıl dönümünü mü kutlamaya hazırlanıyoruz?
Kendimizi bu ülkenin vatandaşı olarak kabul gördük. Kalkınmasında her türlü çabayı verdik. Yeniden yapılanmasında emeğin mutluluğunu yaşadık.
Baştan sona yeniden bir ülke yaratmamızın faturasının işsizlikle, pahalılıkla, yoksullaştırılmanın bayramını mı kutlamaya hazırlanıyoruz?
Hala aldığımız aylıkların durumu ortada. Hüzün verici, yüz kızartıcı olduğu halde allah aşkına ben değil siz söyleyin, neyin yıldönümünü kutlamaya hazırlanıyoruz?
başınızı iki elinizin arasına alın yine elinizi vicdanınıza koyun ve söyleyin.toplumsal varlığını çoktan tamamlamış altarnatif direnç kültürünü yitirmiş adı dahi unutulmaya yüz tutmuş örgütlerimizi ise sizlerin tanıklığında tarihe havale ediyorum; kökleri dünya yı saran göçmen çiçeklerimize tekrar soruyorum Hollanda da biz neyin yıl dönümünü kutlamaya hazırlanıyoruz?

24.08.2013
Şerafettin Muş

Not
daha önceden duyurusunu yaptığım bu yazıyı ve şiirlerimi tamamlayıp paylaşım sayfama kaydetmiştim dün bir aksilik oldu bilgisayarıma elini dahi vurmayan küçük oğlum Barış kendine göre bana iyilik olsun diye bilgisayarımda yeni bir düzenleme yapmış sayfaları yenilemiş ama bu esnada sayfamda bulunan tüm kayıtlarım silindi bir gün akşam geç saatlere kadar bulmak için çok uğraştım yazıyı ve şiirlerimin bazılarını buldum bazılarını da henüz bulamadım eğer sırası geldiğinde bulup yetiştiremessem anlayışınıza ve hoş görünüze sığınıyorum dostca sevgi ve selamlarımla

Şerafettin Muş