4ekim Manifestosu Şiiri - Hüseyin Erdinc

4 Ekim Manifestosu

Hüseyin Erdinç

Bugün 4 Ekim.
Bir gün değil, bir milattır.
Bir takvim yaprağı değil,
bir vicdan sınavıdır.

Biz buradayız,
biz insanız,
ama yalnız değiliz.
Yanımızda gölgeler var,
bir köpeğin aç bakışı,
bir kedinin ürkek adımı,
bir kuşun susuz kanadı…
Hepsi aynı soruyu fısıldıyor:
“Bizi de görüyor musunuz?”

Şimdi soruyorum:
Bir canı görmezden gelmek,
hangi medeniyete sığar?
Bir kalbi açlıkla sınamak,
hangi adaletle açıklanır?
Unutma:
Onlar susuyor diye,
acı duymuyor değiller.

Bizim sokaklarımız,
bizim şehirlerimiz,
bizim çocuklarımız…
Hepsi onların da evi.
Biz yalnızca paylaşmayı unuttuk,
biz yalnızca merhameti unuttuk.

O yüzden ilan ediyoruz:

Her kapının önünde bir tas su olacak!
Her sokakta bir parça ekmek bulunacak!
Barınaklar mezar olmayacak,
yaşama açılan kapılar olacak!

Bugün 4 Ekim.
Ve biz diyoruz ki:
“Sokak hayvanı diye bir şey yoktur.
Sokaklar onlarla da bizimdir.”

Çünkü adalet yalnız insana yazılmaz.
Çünkü merhamet yalnız kendine duyulmaz.
Çünkü yaşam, tür ayrımı tanımaz.

Bizim sözümüz nettir:
Bir canı korumak,
bütün insanlığı onarmaktır.
Bir gözü doyurmak,
bütün kainatı aydınlatmaktır.
Bir patiyi sevmek,
çocuğun kalbine iyilik ekmektir.

Bugün buradan haykırıyoruz:
Biz susmayacağız!
Biz görmezden gelmeyeceğiz!
Biz unutturmayacağız!

Çünkü onlar,
bizim sessiz kardeşlerimizdir.
Onların yaşam hakkı,
bizim insanlığımızın sınavıdır.

Ve biz, bu sınavda geçeceğiz!

Yaşam haktır!
Sokak hepimizin!
Sevgi tesadüf değil, tercihtir!

Bugün 4 Ekim,
ve biz söz veriyoruz:
Sevgi, en çok korunmaya muhtaçtır.