Dünyanın
kabuğunu soydular.
Ellerinde koca koca
bıçaklar .
Büyük küçük bir sürü
tabak,
Bir de masalar vardı...
Masalar hayli çoktu,
Lakin benim masam
yoktu.
Oturdum bir masaya,
Gönül düştü tasaya...
Ne zamanki aç kaldım,
Atı meraya saldım..
De hey namusuz
dedim,
Deli deli kükredim.
Ellerinde bıçaklar,
Bellerinde uçaklar,
Soygunu sayıkladılar,
O gece sabaha kadar...
.....................................
Kayıt Tarihi : 10.6.2019 12:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Hanifi Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/10/444-dunyanin-kabugunu-soydular.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!