Bir heykel var Samsun’da, şahlanan at üstünde
Baş dik gözleri çakmak, bilir misin kimdir o
Hayallerine uçar yorgun kanat üstünde
O Mustafa Kemal’dir, kalplerde mukimdir o
Kriphel’in elinden çıkmış bronzdan heykel
Bir heykel ki ruhunda kurtuluş öyküsü var
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta